« »
 
[]« 1 viratus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 347a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VIRATUS1
1. VIRATUS, Viri officium. Sidonius lib. 7. Epist. 9 :
Bono Viratu æmulis suis magis prodesse cupiens, quam placere.