VIRGARIUS, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Virgarius » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 349a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VIRGARIUS

VIRGARIUS, Lictor, ῥαϐδοῦχος, in Gloss. Gr. Lat. Exstat in Foris Aragon. lib. 1. pag. 36. titulus de Virgariis Curiæ Justitiæ Aragonum, ubi Vergueros dicuntur. Vide Virgibajulus.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Virgarius, Gall. Bedeau, Apparitor. Ceremoniale MS. B. M. Deauratæ Tolos. :

Sacerdos vero aliis diebus Dominicis indutus pluviali una cum Virgario defferente virgam, etc.

Charta ann. 1370. tom. 2. Hist. Eccl. Meld. pag. 236 :

Parvis capellanis, Virgariis, matriculariis clericis, qui interfuerunt dictæ processioni.

Adde Concil. Hisp. tom. 4. pag. 468. et Calmet. Hist. Lotharing. tom. 3. col. 468. Vide infra Virgifer.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Virgarius, apud Camaldulenses is esse videtur qui facultates monasterii administrat, vel qui agrorum culturæ invigilat. Epist. 35. Ambrosii Camaldul. apud Marten. tom. 3. Ampl. Collect. col. 429 :

Dices ex nobis fratri Johanni Virgario, ingrate illum nimis agere, qui pecuniam mutuo acceptam restituere non curaverit nobis, quam debemus creditori.

Epist. 36. ibid. col. 430 :

Virgarius noster opus habet Petro de Moggiona toto mense isto, bubulco nostro illo loquor.