UMBER, Canis venaticus e sagacibus ex Umbria Italiæ provincia. Glossar. Græc. Lat. MS. : Ὁ θηρευτὴς ϰύων, Umber. Gratius in Cynegetico, de canibus venaticis :

At fugit adversos idem quos repperit hostes

Umber, etc.

Meminit etiam infra, ut et Silius Italicus lib. 3. vers. 295 :

..... Aut exigit Umber

Nare sagax e calle feras.

Notgerus Episcopus Leod. in Vita S. Hadelini Confess. cap. 2 :

Cumque locelli jam dilatari cœpisset angustia, duo equites, cum duobus assuetis venatibus (al. venatoribus) Umbris forte fortuna ignari, cujus dignitatis esset vallicula, venientes, etc.

Sidonius in Panegyrico Aviti :

Jam si forte suam latratibus improbus Umber

Terruit, etc.