« »
 
[]« Uniones » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 370b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VNIONES
UNIONES. Ordericus Vitalis lib. 8. pag. 682 :
Instituit sibi fieri longos, et in summitate acutissimos subtolares, ut operiret pedes, et eorum celaret tubera, quæ vulgo vocantur uniones.
Id est, non margaritæ, perles ; sed cepæ, oignons ; nam ab unionibus, cepis ita apud rusticos veteres dictis, ut testatur Columella lib. 12. cap. 10. nomen cepis capitatis mansit, ut vult Ruellius lib. 1. de Natura stirpium cap. 5. et lib. 2. cap. 84. Glossæ vet. de Oleribus : Uniones, ϰουϰουϐαί. Salmasius emendat μονόϰοϰϰα.