« »
 
[]« Urdicius » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 383c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VRDICIUS
URDICIUS, pro Hurdicius, Cratis lignea, qua obducebantur mœnia, ne ab arietibus vel missilibus lapidibus læderentur. Bened. abb. Petroburg. de Gest. Henr. II. reg. Angl. ad ann. 1190. tom. 2. edit. Hearn. pag. 627 :
Exierunt Saraceni a civitate Acræ circiter quatuor millia armati, et combusserunt quatuor Urdicios per ignem Græcum. Hurdicios,
infra pag. 653. Vide Hurdicium.