WAGA, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Waga » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 400a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/WAGA

WAGA, Mensuræ species, apud Anglos et Scotos. Statuta Roberti III. Regis Scotiæ cap. 22. § 7. in Assisa de ponderibus :

Waga sic Waw, debet continere duodecim petras ; cujus pondus continet octo libras.

Fleta lib. 2. cap. 76. § 12 :

Una Waga casei.

Monasticum Anglican. tom. 1. pag. 515 :

Unam Wagam salis de salinis suis, etc.

Usatici Mechlin. apud Marten. tom. 1. Ampl. Collect. col. 1423 :

Item, de quolibet pondere, quod vulgariter dicitur Waghe, unus denarius Lovaniensis solum solvetur pondera rationis tenenti.

Vide Graff. Thesaur. Ling. Franc. tom. 1. col. 664. voce Wâga, sqq.

P. Carpentier, 1766.

◊ Locum ex Martenio laudatum sic emenda ex Supplemento ad Miræum pag. 152. col. 2 :

Unus denarius Lovaniensis solum solvetur officium ponderationis tenenti.

Haud scio an huc spectet vox Gallica Wagua, quasi ponderis publici custos, in Lit. remiss. ann. 1408. ex Reg. 163. Chartoph. reg. ch. 179 :

Icellui Nicaise commença à moquer ou escharnir le suppliant, disant au Wagua : Et que fera-on de cela ?

Wagaria, Mensuræ jus, seu cognitio mensurarum, a Teutonico Waeghe, vel Germ. Wag, vel Weghe, libra, trutina, statera, in Charta Henrici Imper. ann. 932. Locum vide in Pergus. Occurrit præterea in Charta ann. 1131. apud Marten. tom. 1. Ampl. Collect. col. 710. ubi perperam Nagaria editum monet idem Martinius in Glossario ad calcem ejusdem Collectionis. Apud Hieronymum Fizen. in Hist. Leodiensi, ubi eadem describitur, Wargaria scribitur.