![[]](img/image.png) « Wildfangiatus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 415c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/WILDFANGIATUS
« Wildfangiatus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 415c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/WILDFANGIATUSWILDFANGIATUS, Jus et facultas, ex privilegio Electoratui Palatino competens, retinendi homines
          alterius dominii, ita ut a propriis dominis repeti non possint : idem quod apud nos Attractus dicitur. Vide in hac voce num. 2. Consule Imhof
          Notit. Imperii lib. 2. pag. 70. edit. ann. 1699. Theoph. Maierum Crusian. Tract. de jure
          venandi cap. 16. pag. 351. et Schilterum in Glossario Teuton. voce Wilt. Mittermaier.
            Princip. Jur. Germ. § 106. Grimm. Antiq. Jur. Germ. pag.
        399.
      
