« Witersacan » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 417a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/WITERSACAN
WITERSACAN, Apostatæ, transfugæ, qui omnes leges aut divinas aut humanas refugiunt, in Leg.
Kanuti Reg. cap. 27. ubi Utlagæ Dei etiam dicuntur. Vox Saxon. composita a wider,
contra, adversus, et secgan, dicere, loqui, quasi ablocutores, qui contra leges
divinas et humanas loquuntur.