« »
 
[]« Worpire » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 418a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/WORPIRE
WORPIRE, Possessionem rei alicujus dimittere. Charta ann. 1125. apud Miræum tom. 2. pag. 817 :
Worpivit proprio et totius curiæ meæ judicio, nihil sibi juris in his quæ donaverat reliquit.
Vide Guerpire.