![[]](img/image.png)
«
Worpire » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 418a.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/WORPIRE
WORPIRE, Possessionem rei alicujus dimittere. Charta ann. 1125. apud Miræum tom. 2. pag.
817 :
Worpivit proprio et totius curiæ meæ judicio, nihil sibi juris in his quæ
donaverat reliquit.
Vide
Guerpire.