« Wostinia » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 418b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/WOSTINIA
WOSTINIA, perperam pro Wastina. Vide in Vastum. Charta
Caroli Boni Comitis Flandriæ ann. 1119. apud Miræum tom. 1. pag. 680 :
Condonavi duas partes, decimæ, id est, duas garbas totius solitudinis seu deserti, quod Teutonice vocatur utfanc vel Wostinia.
P. , 1766.
◊ Eodem certe sensu quo
Wastina ; sed nequaquam mendose scriptum, ut efficitur ex Charta Frider. I.
imper. ann. 1154. apud Ludewig. tom. 10. Reliq. MSS. pag. 145 : Quatuor mansos terræ incultæ, frutectis tantum et arbustis occupatam, quæ Wostene vocatur, contradidimus.