« »
 
[]« Yvernale » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 424c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/YVERNALE
YVERNALE, f. Ager yvernagio seu secali satus. Charta Joan. ducis Bitur. ann. 1401. in Reg. ejusd. ex Cam. Comput. Paris. fol. 179. r° :
Molendina nostra... cum eorum saltibus, aquis, ripperiis, exclusis, alberiis, alberiatis, piscaturis, Yvernalibus, aquæductis, etc.
Vide supra Hybernagium.