« »
 
[]« Amund » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 235b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/AMUND
AMUND, Amond, Aamund, Liber a tutela vel custodia ; sui juris, a mundio, liber. Vide in Mundius. Lex Longobard. lib. 2. tit. 12. § 6 Liuthpr. 97. (6, 44.)
Si dominus ancillæ eam liberaverit, et Amond fecerit a se, aut si eam vendiderit
. Et tit. 32. § 3 Roth. 239. :
Nulli liceat aldio cujuscumque, qui Amunt factus non est, sine voluntate patroni sui, terram aut mancipium vendere, neque liberum [] dimittere.
Tit. 35. § 1. de servo manumisso Roth. 225. :
Si quis servum suum proprium aut ancillam suam liberos dimittere voluerit, sit illi licentia qualiter ei placuerit : nam qui fulfreal et a se extraneum, id est, Amund, facere voluerit, sic debet facere, etc.
Gloss. cod. Cavens. et cod. Vatic. 5001 : Aamund, a se extraneum. Vide Grimmii Antiq. Jur. pag. 335. Aamond, scribitur in Edicto Rotharis Regis tit. 91. § 1. 2. 3. etc. in Legib. Luithprandi tit. 36. § 1. Astulphi tit. 8. § 1. etc. cap. 2.