«
2 auctorizare » (par C.
du Cange, 1678), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 468a.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/AUCTORIZARE2
2. AUCTORIZARE, Joanni de Janua, est
affirmare, seu potius confirmare. Sigebertus Gemblac.
in vita S. Sigeberti Regis Austras. cap. 3 :
Hoc totum edicto regali et procerum
attestatione Auctorizavit.
Auctorizare, dicebantur domini, aut venditoris liberi, vel uxores, qui vel quæ venditiones et
distractiones ab iis factas approbabant, iisque consensum suum præstabant. Interdum vero,
quo rata esset et firmior venditio, emptores, ultra constitutum venditori pretium, liberis
aut uxori venditoris certam etiam summam persolvebant, veluti indemnitatis gratia.
Tabularium Vindocinense Thuani charta 175 :
Auctorizaverunt etiam hoc capitales
domini ejusdem terræ, scilicet Fulco Comes Vindocinensis, Andreas Barba, qui habuit inde
5. solidos, Lebertus, qui habuit inde 8. solid. de istorum Auctoramentis testes fuere,
etc.
Idem Tabularium ann. 1078 :
Post Natale Domini comparaverunt unum
arpentum vineæ de Gaufredo, favente Radulfo Presbytero filio suo, de pueris autem, qui
necdum valebant loqui, permisit, quod eos Auctorizare faceret, cum venirent ad ætatem
loquendi.
Charta Monasterii Nobiliacensis apud Stephanotium, tom.
3. Antiquit. Pictav. MSS. pag. 550 :
Si vero monachicalem habitum accipi sibi
visum fuerit, similiter relinqueret Sancto vel seniorum loci sine ullo contradicente,
et hoc Auctorizantibus omnibus suis parentibus.
Vide
Auctoramentum 1.