« »
 
BACCINUS 1, BACCINUS 2.
[]« 1 baccinus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 512b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BACCINUS1
1. BACCINUS, Bacilis, Mensuræ aridorum seu granorum species. Charta ann. 1270. inter not. in Dissert. 6. Cl. V. Garamp. ad Hist. B. Chiaræ pag. 199 :
Baccinos currentes ad Baccinum episcopatus, qui dicitur Strozaprete, etc.
Alia ann. 1276. ibid. :
Ad tres quartengos grani ad antiquum, et ad unum Bacilem et dimidium.
Vide Concha 3.
[]« 2 baccinus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 512b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BACCINUS2
2. BACCINUS, Urceus vel pelvis. Charta ann. 972. in Append. ad Marcam Hispan. col. 901 :
Propter pretium appreciati 70. uncias auri in rem valentem, id est, cavallo, Baccino, et optima mula.
Vide in Bacca 2. Nisi forte legendum sit Bastino, intelligaturque de animali sagmario. Vide mox Bacellus 2.