« »
 
BLANDA 1, BLANDA 2.
[]« 1 blanda » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 675c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BLANDA1
1. BLANDA. Fleta lib. 2. cap. 41. § 2 :
In bosco,... in blandis, brueriis, masiscis, turbariis.
Sed legendum videtur landis. Vide Landa. Alias in Comitatu Forensi, Blande, pro foagio accipitur : unde proverbium, Feu mort, Blande cesse. Vetus Charta :
Pour blande, avoine deux rai, deux gelines rendables avec lots et ventes, etc.
Rursum :
Pour blande, taille baptizée, avoine, etc.
Pro Branda, ex mutatione haud infrequenti r in l. Est autem Blanda, ut et Branda, Locus dumetis et vepribus consitus. Vide mox Blandeium.
[]« 2 blanda » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 675c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BLANDA2
2. BLANDA, Munus, domum, f. a Blandus sic dictum, quod munus ei, cui offertur, Blandum sit et gratum. Antiqua Statuta Arelat. tit. 130 :
Speciatores non faciant societatem cum medicis nec accipiant ab eis de cibo et potu.
Vide Blandum.