« »
 
DELITIGARE 1, DELITIGARE 2.
[]« 1 delitigare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 052c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DELITIGARE1
1. DELITIGARE, ut Litigare, Disputare. Epistola Abbatis S. Sepulcri ad Innocentium III. PP. apud Baluzium tom. 5. Miscell. pag. 415 :
Cum vero esset tanta perturbatio, vidi alium militem qui abstracto cultello ac tumido Delitigans ore, prout mihi videbatur, prædicto Roberto et aliis Monachis, qui Abbatem suum Walterum accusare volebant, gravissime minabatur.
Alia notione pro Judicari videlicet, seu extra litem poni, accipitur in voce Elitigare.
[]« 2 delitigare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 052c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DELITIGARE2
2. DELITIGARE, Deblaterare, effutire. Mirac. S. Germ. Autiss. episc. tom. 7. Jul. pag. 287. col. 1 :
Et quæ antea inflatis buccis, tumido ore insana verba Delitigare consueverat ; deinceps verbere superno duriter et lene correpta, suavia et dulcia verba fari addidicit.