« »
 
PRÆTURA 1, PRÆTURA 2, PRÆTURA 3.
[]« 1 prætura » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 475b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PRAETURA1
1. PRÆTURA, Prætoris seu Potestatis dignitas, officium. Chron. Petri Azarii ad ann. 1362. apud Murator. tom. 16. col. 365 :
Propter hæc et alia nefanda remotus fuit a Potestaria, et in Prætura fuit ei subrogatus dom. Bartholomæus de S. Georgio Canapicii.
Vide Potestas.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Prætura, Jurisdictio, dominium. Chartular. S. Vincentii Cenoman. fol. 61 :
Tandem sæpedictus Odo jam receptis a monachis lxx. solidis Cenomanensis monetæ homines monachorum a Prætura Comitis tenetur penitus expedire.
[]« 2 prætura » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 475b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PRAETURA2
2. PRÆTURA, Locumtenentis seu provinciæ gubernatoris dignitas et officium. Lit. Ludov. locumten. reg. in Occit. ann. 1361. tom. 5. Ordinat. reg. Franc. pag. 423 :
Inhibentes nostro conciliario et generali indicto et quibuscumque aliis ad præmissa deputatis et deputandis, Præturæ virubus, ne de præmissis aliquathenus se intromittant.
Occurrit rursum in aliis Lit. ann. 1372. ibid. pag. 605.
[]« 3 prætura » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 475b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PRAETURA3
3. PRÆTURA, Feudum villæ præfecti seu majoris, idem quod Majoria. Charta ann. 1165. tom. 1. Probat. Hist. Brit. col. 656 :
Prætextatis namque famulis nostris de sancta Trinitate, Willelmo, Herveo, Brientio videlicet, Præturam nostram asserere imprudenter et impudenter suam esse et hæreditario jure possidendam minime verentibus, etc. Quamdiu Juliana mater eorum viveret, salva reverentia nostra, salvisque redditibus nostris, prædictam Præturam,... comitis conspectu et baronum patriæ, in manu nostra facta prius dimissione, eis concessimus tali conditione, ut in eorum matris obitu, eam quietam et integre absque reclamatione, omni postposita. calumnia nobis prorsus deinceps dimitterent.