![[]](img/image.png)
«
2 providere » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 546a.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/PROVIDERE2
2. PROVIDERE, Acquirere, comparare. Obituar. Cluniac. apud Baluz. tom. 2. Hist. Arvern. pag.
53 :
Centum aureos sibi donavit, rogans ut ipse et domnus Bernardus ejusdem
ecclesiæ devotus prior et domnus Wichardus officiosus camerarius cum eisdem aureis
vineam Providerent, et ad hoc opus sacri mysterii eidem ecclesiæ Cluniacensi donarent.
Illi igitur receptis aureis vineam, quæ est inter Cluniacum et Galaniacum Providerunt et
præfatæ rei ordinaverunt. Provoier,
pro Pensare, æstimare, utitur MS. :
S'il vouloient nos pertes Provoier et esmer,
Jamez en lor aé nel porront restorer.
P. Carpentier, 1766.
◊ A Latino Providere,
vulgo
Pourvoir, nostri alias
Pervesir dixerunt. Instr. ann. 1355. inter
Probat. tom. 2. Hist. Nem. pag. 170. col. 1 :
Item que lesditz capitaines doyent
aler... de ostal en ostal esmer l'arnez que chascun aura et se non est provis segon son
estat, que lo fasson Pervesir. etc.