![[]](img/image.png)
«
2 rada » (par C.
du Cange, 1678), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 005b.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/RADA2
2. RADA, pro
Rheda. Charta Ludovici Reg. Franc. ann. 1122. in Tabulario Monast. S.
Dionysii :
Hanc habent consuetudinem, quam vulgo pedagicum sive pulveraticum
vocant,... ita ut de Rada, id est carreta, 2. nummos, de equo 1. etc.
Ubi
Doubletus pag. 848. 851. edidit
de Rheda.
P. Carpentier, 1766.
◊ Male Doubletus
Rhedam,
pro
Radam, edidit ; nam
Rada est genus vehiculi quatuor rotarum, sicut currus
agilis ad currendum
, ex Glossar. Lat. Gall. Cod. reg. 4120. Charta ann. 24. Rob.
reg. Franc. ex Chartul. S. Marcel. Cabilon. :
Donamus... jornales quatuor... et
Radam unam de silva.
P. Carpentier, 1766.
◊ Haud scio vero an a
Rada, curru agili, nostri dixerint
Rade, pro
Vif, agile, alerte,
ardent, Agilis, alacer, fervidus ; an a Gallico, currus nomenclatura sit accersenda.
Lit. remiss. ann. 1386. in Reg. 130. Chartoph. reg. ch. 136 :
Le suppliant vit une
joene fille,... qui onques n'avoit esté mariée, laquelle lui sembla assez Rade de
maniere et de veue.
Aliæ ann. 1454. in Reg. 189. ch. 11 :
Ung jeune homme
fort et Rade, etc.