« »
 
RAYDA, REDA, REDDA, RHEDA.
[]« Rayda » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 032b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RAYDA
RAYDA, Incursio militaris, seu, ut hic sumitur, Clamor excitans ad injiciendas manus in aliquem. Sententia lata ann. 1334. tom. 2. Hist. Dalphin. pag. 258. col. 2 :
Ipsum debeat capere vivum vel mortuum et Curiæ nostræ præsentare, et si capere non poterit, vel ad [] eum capiendum se imbecillem vel non fortem reputaverit, Raydam seu criaforas faciat, et moveat patriam contra eum.
[]« Reda » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 065b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REDA
REDA. Lex 5. Cod. Theod. de Curiosis (6, 29.) :
Per singulas Redas, id est, quas quadrigas et flagella appellant.
Ubi nescio, an non legendum Recas : nam apud Græcos recentiores ῥέϰα, flagellum sonat, ut apud Anonymum in Porphyrog. num. 4. et in Vita S. Nicolai Studitæ pag. 913. Vide Glossarium mediæ Græcitatis.
[]« Redda » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 065c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REDDA
REDDA, Redditus. Tabularium Rothonense :
Illoc et Risworet fecerunt pacem cum monachis, consentiente Nominoe, et dederunt fidejussores propter Reddam per singulos annos, id est, tres solidos aut tonellam plenam de vino et xi. panes, unum porcum valentem vi. denarios aut mortuum octo.
Charta ann. 1067. Marcæ Hispan. col. 1134 :
Vendimus jam vobis dictum comitatum cum supradictis castellis vel abbatiis... cum totis aliis honoribus... mercatis et teloneis, et Reddas, pascuariis, garricis, albergas, placitos, etc.
Sed vereor ne hic legendum sit Ledda, Tributum pro mercibus pendi solitum, ut dictum est suo loco. Vide Feudum reddibile.
[]« Rheda » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 181b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RHEDA
RHEDA, Gallorum propria fuit. Glossæ MSS. Reg. : Ῥαίδιον, τὸ φορεῖον, ϰαὶ ῥαῖδον, ἅρμα σϰέπαστον. Quintilianus lib. 1 :
Plurima Gallica valuerunt, ut Rheda, Petoritum quoque, quorum altero Cicero tamen, altero Horatius utitur.
Fortunatus lib. 3. Poem. 20 :
Curriculi genus est, memorat quod Gallia Rhedam,
  Molliter incedens orbita sulcat humum.
Exiliens duplici bijugo volat axe citato,
  Atque movet rapidas juncta quadriga rotas.
Vide Casaubonum ad Suetonium. Rhedæ cursuales, quarum erat in Cursu publico, in lege 9. Cod. Th. de Legatis. De iis plura Jacobus Gothofred. in Paratit. ad tit. Cod. Th. de Cursu publico. Vide Grimm. Grammat. German. tom. 3. pag. 455.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Rheda, Expeditio militaris, si tamen vera lectio est. Vide Reisa 1.