SACRILEGIUM, Mulcta quæ a sacrilegis Episcopo exsolvebatur. Charta ann. 1062. apud Lobinell. tom. 2. Hist. Britan. pag. 257 :

Concedimus etiam Sacrilegium quod ad nos pertinet quarumdam ecclesiarum, videlicet ecclesiæ S. Salvatoris de Moia.... tali modo ut quod sui inter se homines perpetraverint sit abbati et ecclesiæ suæ ; quod vero iidem homines cum aliis fecerint, medietas hujus Sacrilegii eidem erit abbati, cætera sint in dominio nostro.

Charta ann. 1073. ibid. pag. 258 :

Excepta parte et Sacrilegiis presbyterorum.

Charta ann. 1108. ibid. pag. 267 :

Et sic sit ecclesia illa soluta et quieta ab omnibus reliquis consuetudinibus, et etiam a Sacrilegio, salvo jure canonico.

Rursum in alia ibid. pag. 347 :

In emendationibus illis quæ ex adulteriis et Sacrilegiis atque hujusmodi Episcopo proveniunt, monachi medietatem habebunt.

Hanc vero mulctam, quæ

a Justiniano in quinque libras auri optimi

constituta fuerat, reductam

a Carolo pio Principe in triginta libras examinati argenti, id est sexcentorum solidorum argenti purissimi

, discimus ex Confirmat. ejusd. legis in Concil. Tricassino ann. 878. tom. 2. Capitul. col. 277. et 278.