« »
 
SOCIARE 1, SOCIARE 2, SOCIARE 3.
[]« 1 sociare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 505c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SOCIARE1
1. SOCIARE sibi in patrimonium rem aliquam, in Lege Bajwar. tit. 17. cap. 2. pro Adjungere, sibi asserere. Ita fisco sociare, pro confiscare, formula vulgetissima, de qua in voce Fiscus. Capit. 2. ann. 813. cap. 6 :
Hæreditas eorum ad opus nostrum recipiatur, nec Comes, nec Vicarius illud sibi Societ ; sed ad opus nostrum revocetur.
Vide Sacire.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Sociare, Socium sibi adjungere. Capitul. ann. 807. cap. 2 :
Et ubi inventi fuerint duo, quorum unus habeat duos mansos, et alter habeat unum mansum, similiter se Sociare faciant, et unus alterum præparet ; et qui melius potuerit, in hostem veniat.
[]« 2 sociare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 505c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SOCIARE2
2. SOCIARE, Comitari, Gall. Accompagner. Bartholomæi Scribæ Annal. Genuens. ad ann. 1244. apud Murator. tom. 6. col. 506 :
Potestas Januæ qui cum honorabili militum et balistariorum Januensium numero ipsum Sociabat, accepto commeato rediit Januam cum militibus et societate sua.
Ibid. col. 508 :
Iverunt ad naves caravanæ Genuæ venientes de ultra mari ; et Sociaverunt ipsas usque Bonifacium.
Litteræ ann. 1364. ex Regest. 98. Chartophyl. Reg. num. 3 :
Pluribus Sociati.
[]« 3 sociare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 505c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SOCIARE3
3. SOCIARE, Sequi ut famulus, qui ad obsequium est. Charta pro consul. Mimat. ann. 1459. in Reg. 195. Chartoph. reg. ch. 1416 :
Concedimus.... nuncios, famulos seu servitores ad Sociandum eosdem consules, qui habebunt consiliarios et populares ad consilium convocare.