« Susurrator » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 683a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SUSURRATORSUSURRATOR, Susurriosus. Gloss. Gr. Lat.
Ψιθυριστής, Susurriosus, susurrator. Occurrit vox posterior in Hist. Translationis S. Landoaldi n. 18.
Susurro, apud Sidonium lib. 5. Epist. 7. Petrum Chrysologumserm. 55. et alios. Glossæ Isidor. :
Susurrio, senillosus, bilinguis.Pithœanæ habent Seviltosus. Legendum, Susurro, sententiosus, bilinguis. Papias :
Susurro, detractor, bilinguis, rixator, qui murmurat, sententiosus.Vide Cauculatores et Sententiosus.

