«
Tunna » (par C.
du Cange, 1678), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 209a.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/TUNNA
TUNNA,
Tonna, Vas aquæ, vini, cerevisiæ, et alterius liquoris capax, Gallis,
Germ. Belg.
Tonne. Gloss. Anglo-Sax. Ælfrici :
Cupa,
tunne. Vide Graff. Thes. Ling. Franc. tom. 5.
col. 431. Lexicon Cambro Britannicum,
Tunnel, dolium. Alcuinus
Poëm. 221 :
Et Nemias Græco infundat sua pocula Baccho,
Qui secum Tunnam semper portare suescit.
Quibus verbis innuit Pincernam regium S. Audoënus in Vita S. Eligii lib. 2. cap.
38 :
Cumque vasa sua sigillatim sollicite consideraret, reperit fortuitu Tunnam,
ubi pauxillum habuerat antea, usque ad os tunc vino exundante repletam.
Vita S.
Philiberti cap. 18 :
Rogans eum cellarium ingredi, et vas vinarium, quod Tunna
dicitur benedicere.
Epistola 73. inter Francicas, quæ habentur tom. 1. Historiæ
Francor. :
Superexcrevit quidem et superabundavit benedictio largitatis vestræ adeo
ut dum nos unam falerni amphoram deposcimus, vos eminentia vasa, et, ut usitatius dicam,
Tunnas decem elegantissimi falerni tanti habuistis dirigere.
Vide Lappenb. Orig. Hanseat. Probat.
pag. 62. not. 9.
P. Carpentier, 1766.
◊ Glossæ Cæsar. Heisterbac. in
Reg. Prum. tom. 1. Hist. Trevir. Joan. Nic. ab
Hontheim pag. 671. col. 1 :
Solvit Tunnam unam. Tunnæ, de quibus hic mentio fit, non puto esse Tunnas, per
quas deducitur vinum ; quædam autem vasa magis ad vindemiam valde necessaria, quæ
appellantur Buden.
Vide supra
Thona 1.
P. Carpentier, 1766.
◊ Tune vero, Pars quædam
aratri, in Lit. remiss. ann. 1386. ex Reg. 129. Chartoph. reg. ch. 183 :
Desquelles
charues l'exposant arracha, print et emporta les ceps, la jauge, deux chevilles de fer
et la Tune.
Tonna. Vita S. Tillonis Mon. n. 29 :
Erat etiam.... in cellario fratrum positum
vas, quod vulgo Tonna vocatur, habens modicum falerni.
Vita S. Sori Eremitæ n.
4 :
Tres illas apothecas, quas rustici Tonnas vocant.
Heribertus Monachus
de Hæreticis Petragoricensibus :
Simbi ferreis catenis vel compedibus vincti missi
fuerint in Tonnam vinariam, etc.
Vita MS. S. Agerici Episcopi :
Quia
præter vas medium, quod Tonna vulgariter dicitur, nihil habemus.
Charta ann. 804. apud Lobinell. tom. 2. Hist. Britan.
col. 81 :
Nunciatum est..... quoddam vas miræ magnitudinis vini meri plenum esse
inventum, quod vulgo Tonna nuncupatur.
Adde Aimoin. lib. 2.
Miraculor. SS. Georgii et Aurelii cap. 21. Vitam S. Herlindis n. 13. Ordericum Vital. lib.
13. pag. 898. Sugerium de Admin. sua cap. 16. Historiam S. Martini de Campis pag. 441.
etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Tona, in Miraculis S. Angilberti Abbat. sæc. 4. Benedict. part. 1. pag. 134. in veteri
Charta apud Lobinell. tom. 2. Hist. Britan. col. 238. et alibi non semel.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Tonnaus, Eodem significatu. Charta ann. 855. in Append. Marcæ Hisp. col. 788 :
Et
vinum qui exinde exibit quinales ccc. et sunt Tonnai viii. et de
annona modii xxx.
Tunnare, ex Gall.
Entonner, in
tunnam seu dolium infundere, doliis vina aut
simile quid indere. Iter Camerarii Scotici cap. 6. de Gustatoribus cerevisiæ :
Quod
non sunt parati ad gustandum, quotiescunque brassiatrix Tunnaverit.
Cap. 10 :
Quod non faciunt gustari cerevisiam, seu Tunnari, antequam illam vendant.
Tonnellus, Parva
tonna, apud Petrum Cellensem lib. 9. Epist. 5.
Tonellus, in Privilegio Leduini Abb. ann. 1036. e
Chartulario S. Vedasti Atrebat. in Computis ann. 1202. apud D.
Brussel tom. 1. de
Feudorum usu pag. 515. et tom. 2. pag.
cxli. et alibi sæpe.
Tonnel, in
Charta ann. 1448. et
Tonnelet, in alia ann. 1295. ex Tabul.
Corb.
P. Carpentier, 1766.
◊ Un Tonnellet de huit loz
ou environ, in Lit. remiss. ann. 1408. ex Reg. 163. Chartoph. reg. ch. 208.
Toullon et
Toulon, eadem notione. Lit. remiss. ann. 1425. in Reg.
173. ch. 375 :
Ouquel celier les suppliantes trouverent ung grant Toulon, ouquel
avoit de la terre et cinq cent vingt pieces d'or. Ung Toullon d'uille tenant huit
pintes,
in aliis ann. 1452. ex Reg. 181. ch. 166.
Tonnella, apud Bandoviniam in Vita S. Radegundis cap. 10. et Guibertum lib. 3. de Vita sua
cap. 8.
Tonellæ in nave Ecclesiæ cereorum
multitudine circumornatæ
, in Gestis Gaufredi de Loduno Epist. apud Mabillon. tom.
3. Analect. pag. 378. V.
Redda.
Tunnella, apud Thwroczium in Hist. Hungar. anno 1335.
Tonnagium, in Statuto 2. Westmonasteriensi cap. 29. Vectigal ex vino et mercibus quibusdam,
tam evectis quam advectis, juxta
tonnarum pondera impositum. Spelmannus. Recensio reddituum Castell. Petræfontis ann. 1300. e Bibl.
Regia :
Tonnage de vin que lan lieve ou terrouoir de S. Jacque, de S. Supplis et
de Pierrefons, pour chascun tonel 11. den. ob.
Vide Th.
Blount in
Nomolexico.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Tonelarius Tonelarum artifex, vietor, Gall.
Tonnelier. Conventio ann. 1202. apud Lobinell. tom.
5. Hist. Paris. pag. 600. col. 1 :
Unus clausarius vinearum, unus Tonelarius, etc.
Tunelarius in
Chartul. S. Petri Carnot. num. 185. pag. 397. ed. Guerard.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Tonnellaria, Doliaria officina, Gall.
Tonnelerie, in Charta ann. 1306. apud eumdem
Lobinell. tom. 3. pag. 131.