AFFAITARE 1, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 1 affaitare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 123a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/AFFAITARE1

1. AFFAITARE, Coria subigere, Gall. Tanner. Affaitaria, Officina coriaria. Affaitator, Coriarius. Stat. civit. Saluciar. collat. 5. cap. 142 :

Statutum est quod quilibet Affaitator seu caligarius, qui coria Affaitaverit, seu Affaitare fecerit, teneatur dimittere et tenere ipsa coria in Affaito, secundum quod Affaitari debent per unum annum, a die qua incipiunt ipsa ponere in Affaito.

Ibid. cap. 144 :

Statutum est quod quælibet persona, quæ Affaitare voluerit in civitate Saluciarum, et tam caligarii quam drapparii, teneantur tenere Affaitariam taliter curatam et clausam, quod aliquod nocumentum, seu aliquis fœtor ex ordura coriorum et pellium non detur vicinis.

Occurrit præterea in Statutis Montis-regal. pag. 315. Vercell. lib. 3. pag. 88. et Convent. civ. Saonæ ann. 1526.