« »
 
[]« Agilolfingi » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 141c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/AGILOLFINGI
AGILOLFINGI, dicti qui erant de genere Ducum Bavariæ, in Lege Bajuvar. tit. 2. cap. 20. ex quibus, Regum nostrorum indulto, esse debebant Duces omnes Bavarici, ab ipsismet Regibus electi, et constituti, § 3. Chronicon Fredegarii cap. 52 :
Quidam ex proceribus (Austriæ) de gente nobili Agylolfinga, nomine Chrodoaldus.
Ditmarus lib. 5. pag. 55. ait
Bavarios ab initio Ducem eligendi liberam habuisse potestatem
. Ab Agilolfingis istis Welphones prodiisse existimat Rhenanus lib. 2. Rer. German. pag. 88.