« 2 albus » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 169a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ALBUS2
2. ALBUS, Moneta argentea minutior. Gall. Blanc, Italis Biancho. Ægid.
Aureæ-Vallis Monachus in Hugone Episcopo Leod. cap. 111 :
Reddidit 15. millia librarum Alborum, et centum libras Leodienses ad opus Ecclesiæ.Chronicon Valciodorense :
Pro quo habemus ad guionagium suum 40. solidos Alborum.Bern. Iter Hierosol. pag. 141 :
Sed quando octo Halenses pro uno Albo et viginti quatuor Albi pro uno floreno computantur, talis consurgit summa.Chronographus quidam apud Spelman. :
Tunc temporisapud Valesium in Notitia Gall. pag. 260. col. 2. ex Litteris Johannis Gusiæ Domini ann. 1189. Vide Asperi, Blancus, et Bizarri Persica pag. 453.(ann. 1087.)currebat in Britannia(Armoricana)moneta argentea, valente quolibet Albo argenteo sex denarios Turonenses : et parvi denarii nigri currebant tunc in Britannia : in qua quidem moneta Alba, erant inscriptæ duæ herminæ, in cujus quidem monetæ margine seu circumferentia erat scriptum sic : Moneta Alani Dei gratia Britonum Ducis. Albi Valencenenses,
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Albus cum Corona, Albus cum F. Coronato, Albus cum K. Coronato,
Albus Magnus, etc. Vide Moneta Argentea.