« »
 
[]« Animal » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 254a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ANIMAL
ANIMAL, Equus aut jumentum. Lex 9. Cod. Theod. de Re milit. :
Cum propriis Animalibus eo usque veniendum est, ubi obsequium cursuale succedit.
Paulus Diaconus in Heraclio :
Romani Animalia sua nocte et adaquaverunt et acceperunt.
Aimoinus de Mirac. S. Benedicti lib. 3. cap. 6 :
Tam est invalidus, ut impetrare nequeat, quatenus proprio Animali suus revehatur Monachus.
Transactio[] inter Abbatem et Monachos Crassenses ann. 1351. ex lib. viridi fol. 53 :
Quando mittentur aliqui claustrales Camone, ut ibi resideant pro sociis cum Priore, dominus Abbas dicti Monasterii habet (l. dabit) eis duo Animalia, videlicet unum pro persona sua, et aliud pro rauba lecti et aliis rebus dicti Monachi portandis ad dictum prioratum de Camone.
Adde Gaufredum lib. 1. de Vita S. Bernardi cap. 2. n. 4.
Animalia, sæpe pro equis ad cursum publicum destinatis ; quæ
Animalia publici cursus
dicuntur in leg. 8. Cod. Th. de Cursu publ. vel
Animalia publica
, in leg. 2. 10. 53. 60. Cod. eod. Symmachus lib. 2. Epist. 27 :
Diligentiæ tuæ ratio digeratur, quæ possit ostendere, quo numero Animalia collocaris, et quo apparatu instruxeris mansiones.
Capitolinus in Maximino :
Tanto impetu mutatis Animalibus cucurrit, ut quarta die Romam veniret.
Animalium autem publici cursus nomine non modo Equi intelliguntur, quos cursuales vocant lex 64. Cod. Th. de Cursu publ. et Senator. lib. 4. Epist. 44. lib. 5. Epist. 5. sed et
Asini, Boves et Muli
 : de asinis l. 38. et 41. de bobus l. 1. 11. 55. et de mulis l. 8. 53. eod. tit. Cod. Th. Camelos addit Theophanes pag. 39. ubi et boum meminit. Vide Socratem lib. 3. cap. 1. et quæ notavit Juretus ad Symmachum lib. 2. Epist. 27.