« »
 
[]« Ardilha » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 375a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ARDILHA
ARDILHA, Argilla, a vet. Gallico Ardille, eadem significatione. Glossar. Lat. Gall. ann. 1348. ex Cod. reg. 4120 : Argilla, est terra rubea, Gall. Ardille. Ita etiam forte legendum, pro Ardrille, in Glossar. Gall. Lat. ex Cod. reg. 7684 : Ardrille, argilla, terra tenax. Ardrilloux, argillosus. Arsille, eodem sensu, in Lit. remiss. ann. 1397. ex Reg. 153. Chartoph. reg. ch. 166 :
Lesquelx rompirent la paray, qui estoit d'Arsille, d'entre deux coulombes, pour oster la cheville à quoy l'uis dudit hostel estoit fermé.
Reparat. factæ in senescal. Carcass. ann. 1435 :
Jacobo Cathala pro duobus diebus, quibus vaccavit cum suo animali basti, ad portandum Ardilham et terram pro faciendo dictas reparationes, ... xiij. sol. iiij. den.
Unde aperta est notio vocis Ardillariæ, quam de loco vepribus, rubis sentibusque pleno intelligi posse, minus feliciter propositum est ; est quippe locus ex quo argilla eruitur, vulgo Argilliere.