«
Area » (par P.
Carpentier, 1766), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 375c.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/AREA2
AREA, Modus agri. Vide supra
Arca 8. Charta officialis
Ambian. ann. 1272. in Lib. nig. 2. eccl. S. Vulfr. Abbavil. fol. 51. v° :
Quinque
solidi et sex denarii censuales... supra quodam quarterio terræ vel circiter tres Areas
continentis.
Alia ann. 1340. tom. 2. Hist. Trevir. Joan. Nic. ab
Hontheim
pag. 144. col. 1 :
Castrum nostrum Saynense, cum suis... pertinentiis, excepta
duntaxat Area, quæ vulgariter pomerium dicitur.
Arée, nostris olim, pro
Aire, Area ubi frumentum excutitur. Lit. remiss. ann. 1394. in Reg. 146. Chartoph.
reg. ch. 113 :
Lequel Pierre avoit perdu deux solz ou environ en une Arée ou place,
où l'en bat le blé.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Area Dominica, in Charta Petri Abbatis de Talmundo ann. 1366 :
Item tradimus et
assignamus (Aquario)
quatuordecim sextaria frumenti annui et perpetui
redditus, quæ habere consuevimus in Area Dominica de Olona ad antiquam et veterem
mensuram.
De Area in Aream, Voces Fori Aragon. quarum vis ita exponitur in Observantiis Regni Aragon. lib. 6.
tit. de generalib. privileg. § 35 :
In Aragonia, in omnibus villis contiguis,
habentibus terminos, possunt alteri in altero termino de Area ad Aream pascere bestias,
et alios greges, excepto in loco, qui dicitur Ballaar, in quo etiam possunt pascere,
quando illi de villa, cujus est, pascuntur.
Mox § seq. :
Quod dicitur de
Area ad Aream, intellexerunt quidam, ut etiam Aream primam possent transcendere, villam
totam et ex alia parte villæ pascere, quod non est verum, nec usitatur, quia alia pars
villæ remanet hominibus villæ contiguæ ex alia parte ; et intelligitur de Area ad Aream,
de sole ad solem : nam de nocte non possunt, ut prædicitur, quin fiat decollatio, imo
debent redire sua ganata ad Aream villæ, vel prope qualibet die, si volunt facere nocte
sequenti, etc.
Vide titul. de Pascuis § 2. 4. 8.
L. Henschel, 1840–1850.
Area Molendini, passim in Polyptycho Irminonis ; locos vide in Indice gener. doctiss. editoris.
Areæ Salinarum et Piscationum, in Vita S. Landberti Episcopi Lugdun. n. 3. Testamentum Widradi Abbat. Flavin. :
Et colonica in pago Amavorum Fraxino, et Areas in Salinis... similiter et Areas
in Augustodunum civitate.
Frotharius Epist. 27 :
Contigit in nostra
provincia præsenti anno sal fore carissimum, eo quod propter pluvias in Areis Maritimis,
ubi fieri solebat, non potuisset perfici.
Charta vetus apud Beslium in Comitib.
Pictav. :
Ebolus Comes concessit Monachis S. Cypriani aliquid ex beneficio in re S.
Nazarii, una cum Area ad salinas faciendas.
Charta Abbatis Constantini ann. 970. ex Tabulario S.
Maxentii :
Cessimus quinquaginta Areas in pago Aunisio in salina de
Baden.
Charta ann. 1366. Petri Abb. S. Crucis de Talmundo :
Item tradimus
et assignamus (Aquario)
centum octuaginta Areas salinarum cum
pertinentiis suis, quas habemus in maresiis de Campo clauso in parochia Olonæ.
Hinc patet,
Aream salinarum sumi pro certa paludosæ terræ mensura ubi sal
conficitur.
Aire de marais salant
, in Consuetud. Pictavensi art. 190. Sanctonensi art. 129.
Aires où se font les lins
,
in Claromont. art. 240. Vide Cujac. lib. 9. Observat. cap. 8.
P. Carpentier, 1766.
Area Nemoris, Plantarium, seminarium, ut videtur. Charta admortisat. ann. 1412. in Reg. 166.
Chartoph. reg. ch. 430 :
Item sur une Aire de bois... contenant environ demi
arpent, etc.
P. Carpentier, 1766.
Area Nundinarum, Locus, ubi
apothecæ seu officinæ exstruuntur ad exponendas res venales.
Chartul. eccl. colleg. de Leproso in Biturig. :
Primus articulus est super his, quæ
petimus pro nobis et ecclesia nostra, scilicet quod stalla seu logiæ Arrarum (l.
Arearum)
nundinarum festi capitis de Leproso, quorum emolumenta communia sunt
inter dominum, et priorem, et capitulum, consueverunt tradi per servientes domini, et
priori et capitulo communiter tradentur sine fraude.
Nisi ibi legendum sit
Arca. Vide supra in hac voce num. 9.
P. Carpentier, 1766.
Area, Domus
areæ seu in
area exstructa. Glossæ Cæsarii Heisterbac. in
Reg. Prum. tom. 1. Hist. Trevir. Joan. Nic. ab
Hontheim pag. 671. col. 1 :
Qui mansi appellantur ibidem, sed non sunt veraciter mansi : feoda enim sunt, quæ
aliis in locis appellantur vulgo leyn : quæ videlicet leyn habent singulas areas. Aream
appellamus Hovestat.
Vide
Hovastat in
Huba.
P. Carpentier, 1766.
Areale, Modus agri, seu Locus vacuus et pascuus. Charta ann. 1461 :
Poterunt ipsi
habitatores (Castri novi)
et licitum est eis pascere animalia sua in dicta
pradaria seu prato domini, et in Arealibus suis. Areaus,
in Charta Phil. V. ann.
1317. ex Cam. Comput. Paris. :
Six muis et dix sestiers de froment, que les
coustumiers de la forest doivent chascun an, pour reson de leur usaige aus Areaus et au
bois mort.
Sed legendum forte
Arcaus, vulgo
Harts. Vide supra
Arces.
Areola,
Arealis,
Arialis, Ejusdem notionis qua
Area, locus et
ager incultus, vacuus. Tradit. Fuld. lib. 1. tradit. 3. 20 :
Motales, id est,
jugeres, et unam Arialem.
Trad. 10 :
Totum et integrum ; id est, Arialis,
domibus, ædificiis, terris, silvis, etc.
Alibi :
Donamus unam Arialem cum
sua structura et ad illa pertinentem hobam.
Rursum alibi :
Unam hobam, et
ad eam pertinentem Arialem cum integra ædificii structura.
Occurrit præterea in
Tradit. Fuld. pag. 467. a. 469. a
Dimidia Areola legalis, lib. 3. tradit. 103. Vide
Hovastat, in
Huba.
Arealis, in iisdem Tradit. Fuld. pag. 474.
Arialis, in Testamento Joannis Episcopi Ticinensis ann. 922. apud Ughellum in Episcopis
Veronensibus :
Cum eo Ariale molendini exinde simul pertinente.
Areola. Breviloq.
Areola, parva Area, vel viridarium, vel hortulus, ubi nutriuntur
arbores bonæ et herbæ virtuosæ
.
Aira, Area. Gallis
Aire. Tabular. S. Amantii Inculism. :
Ortos et Airas,
atque maisnamenta.
Et alibi :
Et terram, quæ est deforis ad Airas ad
ortos et viridaria.
Vetus Poëta MS. :
Nés fu de Mazovie, et nourri de vostre Aire.
P. Carpentier, 1766.
◊ Charta ann. 1310. ex Tabul.
Corb. :
Desoresnavant à toujours lidit religieus se souffreront de clore et de
bailier à prez, à Aires ou à autre waingnage plus que clos et baillié en ont.
Locus scilicet ad hortum aptus, vulgo
Jardinage.
Ayrale,
Airalus, Area, seu locus ædificio aptus, quasi
Areale, mansura,
Gall.
Masure. Tabularium Abbatiæ Conchensis
in Ruthenis ch. 91 :
Dedit Eustorgio Airalum juxta mansionem Girberti de Arolas.
Ch. 118 :
Et istam Ecclesiam, et Airalos, et vinataria, etc.
Libertates MSS. Salvæ
terræ in Ruthenis ann. 1284 :
Præterea in domo qualibet, seu Airali dictæ villæ,
longa de 10. canis, et lata de 4. ad mensuram Figiaci, debemus annuatim percipere in
festo S. Andreæ Apost. 6. denarios censuales.
Charta Philippi Regis Franc. ann.
1312. pro pariagio castri de Venescio in Occitania ex 48. Regesto ejusdem Regis in
Tabulario Regio n. 29 :
Item offerunt medietatem omnium Ayralium deinceps
ædificandorum in castro de Venescio... seu eorum terminalibus, etc.
Infra :
Ita tamen, quod si dicta Ayralia ædificanda post ædificia prædicta ratione
vetustatis, antiquitatisve, seu alias destruerentur, seu delerentur, quod dominus Rex
ipsa Ayralia infra annum pro parte ipsum contingente haberet, etc.