« Arnese » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 396c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ARNESE
ARNESE, Vox Italica, Proprie apparatus omnis bellicus ; item quævis supellex. Ottobonus
Scriba lib. 3. Annal.
Genuens. ad ann. 1194. apud Murator. tom. 6. col. 369 :
Loricas vero et armamenta varia, vasa etiam argentea, et aurum, et monetas, et alias innumerabiles divitias et multum Arnese, sibi, prætermissis juramentis, quæ fecerant, retinuerunt.Chronicon Parmense ad ann. 1301. apud eumdem Murator. tom. 9. col. 843 :
Dominus Carolus frater Domini Regis Franciæ..... transivit per Parmam cum certis et non multis militibus et cum magno Arnese equorum et somariorum.Ita etiam vox Arnes usurpabatur Provincial. et Harnois Gallis. Vide Raynouard. Glossar. et mox Arnesium 2.