« »
 
[]« Auvardum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 495c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/AUVARDUM
AUVARDUM, vel Awardum, al. Awarda, inquit Spelmannus in Glossario, proprie est judicium ejus, qui nec a lege nec a judice datur ad dirimendam litem, sed ab ipsis ligitantibus eligitur. Dictum, quod ad observandum seu custodiendum, partibus imponitur : ab Anglo-Normannico Agard, Gall. Agarder, id est, ad custodiendum, observandum, tenendum, g, ut crebro solet in w. transeunte. Hoc sensu notissimum. Prosequitur idem scriptor :
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Awardum, occurrit alias pro responso vel sententia juratorum. Ordinatio Marisci Romeneiensis pag. 69 :
Quilibet prædictorum 24. juratorum jurabit [] quod cum sociis suis juratis vere judicia et Awarda faciat, non parcendo alicui diviti vel pauperi, tam in distuctionibus (l. distructionibus) faciendis, quam in wallis, etc.
Et post pag. 72 :
Et quod liberabit successori suo tam chartas Regum... quam rotulos judiciorum, considerationum et Awardarum per prædictos 24. juratores, cum omni processu... tempore suo habito.
] Vide Esgardum.
© École des chartes.