« »
 
[]« Baillonus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 524a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BAILLONUS
BAILLONUS, Bailonus, ut supra Baillio. Inquisit. ann. 1268. ex schedis Pr. de Mazaugues :
Et tunc invenerunt contrastum et devetum in dicto territorio a Baillonis dom. Barrali, ita quod nullus audebat ire in dictum territorium, nisi [] emeret pascairagium ab ipsis.
Ibidem :
Requisitus qui erant illi, qui pignorabant et qui apportabant dicta pignora ; respondit quod bajuli et Bailoni dictorum dominorum.
Ubi a Bajulis videntur distingui, quasi ipsis inferiores, qui infra cum iis promiscue accipiuntur ; adeo ut indiscriminatim Bajulus vel Bailonus scriptum occurrat. Rursum ibid. :
Quod ipse pignoravit ibi cum Bailone dom. Barrali custodes vaccarum... Requisitus qualiter vidit dictum dom. Barralum dominari ; dixit quia bajulus suus, nomine Guillelmus Juvenis de Castillone vendidit herbam dom. Rixendæ de Furcis. Requisitus qualiter scit, dixit quia audivit dici a Bailono prædicto.... Vidit aliquando avere Templi et Hospitalis ejici de dicto territorio per Baillonos et bannerios prædictorum dominorum. Requisitus, qui erant bajuli Castillonis qui ejiciebant dictum avere.... Requisitus qualiter scit quod essent bajuli dicti dom. Barrali, dixit quia vidit ipsos constitui et tradi eis claves.
Ubi observanda ratio instituendi ballivos per traditionem clavium.