« »
 
[]« 2 bandeiare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 546b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BANDEIARE2
2. BANDEIARE, Agrum vel pascua sub banno tenere, ita ut iis uti nulli liceat, ob idque Banderios seu custodes ponere, et mulctas ex infracto banno exigere. Pariag. ann. 1320. ex Lib. rub. Cam. Comput. Paris. fol. 568. r°. col. 1 :
Volentes eciam... parcere laboribus et expensis ad infrascriptum pariagium et associationem super mero et omni alta et bassa justitia seu jurisdictione et Bandeiandi jure dicti castri,.... et eciam super incursibus quibuscumque prædictæ altæ et bassæ jurisdictionis ac Bandeiandi juris,.... consenserunt.... quod.... omnis altæ et bassæ jurisdictionis exercitium, banna eciam omnia, et Bandeiandi, et pro bannis et talis pignorandi et puniendi jura.... remanebunt domino regi.
Pactum inter dom. de Lisigniaco et de Pedenacio ann. 1331. in Reg. 69. Chartoph. reg. ch. 180 :
In locis dubiis, quantum ad jurisdictionem omnimodam, altam et bassam, et usum depascendi et Bandeiandi, ponantur termini sive fines.
Charta ann. 1332. in Reg. 66. ch. 947 :
Item et super eo quod homines seu universitas de Mirapisce nituntur impedire universitatem et singulares homines de Genestaribus in suo jure et usu Bandeiandi et depascendi.
Vide supra Bandairagium et infra Bannejare 2.