« »
 
[]« 2 benda » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 624a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BENDA2
2. BENDA, Fascia, Limbus, instita, Gall. Bande. Acta SS. Junii tom. 4. pag. 579. E. de S. Etheldreda :
Est etiam ibi quædam Benda, quæ in collo morientis fuit circumligata, celerem patientibus hanc infirmitatem meritis Sanctæ Virginis conferens sanitatem.
Alium locum vide in Arcedo, ubi Benda sumitur pro Tænia, qua vena incisa ligatur. Vide Binda.
P. Carpentier, 1766.
Banquele, eadem, ut videtur, notione, in Lit. remiss. ann. 1391. ex Reg. 141. Chartoph. reg. ch. 228 :
Une sainture d'argent sur un tissu de soye à clos rons dorés, et entre deux à blans Banqueles.
Vide infra Bendatus. Pro Limbo acupicto, nostris vulgo Orfroy, in Comput. MS. fabr. S. Petri Insul. ann. 1523 :
Item pro duobus capuciis et Bendis, Gallice Orfrois, factis pro duabus cappis albis aureis, iij. c. lib.
[]