« Bendatus » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 624b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BENDATUS
BENDATUS, Tæniis, Gall. Bandes, interstinctus. Stat. ordin. S. Joan. Jerosol. ann.
1584. tom. 2. Cod. Ital. diplom. col. 1838 :
Nullus fratrum nostrorum audeat seu præsumat in conventu extra exercitium armorum ferre, more secularium,... sayos, quos Bendatos et bigarratos appellant, ex variis coloribus inhonestis.Vide supra Benda 2. et Barratus.