![[]](http://media.enc.sorbonne.fr/ducange/jpg/B/641c.jpg)
« 2 berta » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 641c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BERTA22. BERTA, Cremonensibus nuncupabatur Carrocium, seu currus in quo vexillum totius
exercitus præcipuum imponebatur. Chron. Estense apud
![[]](img/image.png)
Murator. tom. 15. Script. Ital. ad ann. 1281. ubi narratur a Parmensibus
redditum fuisse Cremonensibus eorum carrocium,
![[]](http://media.enc.sorbonne.fr/ducange/jpg/B/642a.jpg)
Murator. tom. 15. Script. Ital. ad ann. 1281. ubi narratur a Parmensibus
redditum fuisse Cremonensibus eorum carrocium, cum tribus pariis boum, coopertis scarlato et syndone ; qui carrocius vocabatur Berta.Vide Carrocium.
P. , 1766.
Berteciola, Eadem notione. Franc. Carpesani Comment. Apud Marten. tom. 5. Ampl. Collect. col.
1334 : Cremonensium, qui urbem novam servabant, multi trucidati, plurimi capti cum suo curru, carrocium dixere, quibus eo sæculo, sub nomine Berteciolæ, pro vexillo utebantur.
