![[]](img/image.png)
BIVANGIUM, Spatium, intervallum, ex Theutonico Bevang k. Charta Ottonis Imp. ann.
983. apud Baldricum in Chron. Camerac. lib. 1. cap, 108 :
Ea videlicet ratione, ut nulla majorum minorumque persona in Bivangio prædicti forasti, nisi cum licentia præfati Episcopi... venari liceat.Ch. ann. 837. ap. Lacomblet. Rhen. infer. num. 52 :
Tradidi unum Bivang in saltu Wanes-walde inter duo flumina... cum omnibus appenditiis suis, id est terris, silvis, pascuis, aquis aquarumve decursibus.Vide Bifang.