« »
 
BOTELLUS 1, BOTULUS 1, BOTULUS 2.
[]« 1 botellus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 715b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BOTELLUS1
1. BOTELLUS, Botulus, Tertulliano, intestinum, interaneum, Italis, Budello, Armoricis, Bouzell. Lex Angliorum tit. 5. § 14 :
Si intestina, vel Botelli perforati claudi non potuerunt.
Lex Frision. tit. 22. § 51. 52 :
Si ventrem vulneravit, 12. sol. componat : si Botellum vulneraverit, 12. sol. si perforaverit 24. sol. componat.
Addit. 3. ad easd. Leg. tit. 3. § 31 :
Si stomachus, vel Botellus perforatus fuerit, ita ut stercus per vulnus exierit.
Vide Forcellin. et Botulus. Galli dicimus Boyau, olim. Boël, et Bouële, vocabulo magis ad Botellus accedente. Gloss. Lat. Gall. : Exta, Bouëlle.  :
Parmi les portes entrerent li navré,
Dont meint Boël fu fors des cors jetté.
[] Idem :
Tant cop donner, tant Chevalier chair,
Tante Boële entre chevax gesir.
Alibi :
Et maint destrier mort et esboëlé.
Guill. Guiart ann. 1264 :
Destriers trinant leurs Bouëles,
S'en vont fuiant vuide les seles.
Et ann. 1304 :
Trois ou quatre en percent tout outre,
Qu'aux mortiex colées sentir,
Ne peuvent armes garantir.
D'aucun voit-on bien les Bouëles.
Conf. Graffii Thesaur. Ling. Fr. vol. 3. col. 87. voce Budeming.
Budellus, in Consuetud. Ecclesiæ de Regula apud Labbeum tom. 2. Bibliothec. :
Si extraneus portaverit sturjonem, denarium habebit claviger, et si ibidem fractus fuerit sturjo, nerbilium et Budellum habebit. Budel,
Occitanis.
P. Carpentier, 1766.
Ob intestini similitudinem nostris, manus elephantis Boel est nuncupata. Bestiarius MS. :
L'oliphant est moult corporu,
Quant il vient en paistis herbu,
Hors de sa bouche ist un Boel,
A coi il paist par le prael.
P. Carpentier, 1766.
Boteau vero, dixerunt ensis capulum, Gall. Pommeau. Lit. remiss. ann. 1448. in Reg. 179. Chartoph. reg. ch. 219 :
Le suppliant frapa icellui Robraye du pommeau ou Boteau de sa dague sur la teste.
Forte pro Bouteau, quia una est pars ensis extrema. Et quidem Boutille, ea notione occurrit, in aliis Lit. ann. 1450. ex Reg. 186. ch. 44 :
Icellui Royer tira une dague qu'il avoit, et la picqua et fischa sur la table en la tenant de la main par la Boutille ou pommeau.
Vide infra Bouteria 1.
[]« 1 botulus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 718b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BOTULUS1
1. BOTULUS, Lucanica, Gall. Boudin, Saucisson, Ital. Boldone. Murator. tom. 2. pag. 144. col. 1. D. ex Agnelli libro Pontif. :
Conveniunt Presbyteri, Diacones.... in secretarium, et dividunt inter se buccellam panis et Botulos singulos, cyathum vini.
Vide Forcellin. Gell. N. A. libr. 17. cap. 7. hanc vocem enumerat inter verba obsoleta et maculantia ex sordidiore vulgi usu.
[]« 2 botulus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 718b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BOTULUS2
2. BOTULUS, Piscis genus. Stat. Placent. lib. 6. fol. 79. v°. :
Item pisces minutos, Botulos, varonos, gosengulas, quæ appellantur museti gambarutii, pro qualibet libra, vj. den.