« Brunea » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 760a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BRUNEA
BRUNEA, Brunia, Bronia, Lorica. Gloss. Lat. Theotisc. :
Thorax, militare ornamentum, Lorica, Brunia.Conf. Graff. Thes. Ling. Fr. vol. 3. col. 312. Capitulare 4. ann. 805. cap. 7. Pertz. vol. Leg. 1. pag. 135. :
Et insuper omnis homo duodecim mansis Bruniamal. Brunicam habeat, etc. Capitula ejusdem Caroli M. lib. 6. cap. 212. 223. :
Ut armillæ et Bruniæ non dentur negotiatoribus.Occurrit ibidem lib. 1. 3. cap. 14. et alibi. Vide Indicem ad Pertzii vol. 2. Legum. Capitula ejusdem Imp. data ad Saltz. cap. 8. Pertz. vol. 1. Leg. pag. 123. ann. 803. :
Ut nullus ex Clericali ordine... neque laïcus Bruneas, aut arma infra monasteria puellarum commendare præsumant.Præceptum Caroli M. ann. 795. ex Tabulario Narbonensi :
Obtulit equum optimum et Brunia optima, et spatam Indiam cum techa de argento parata.Testamentum S. Everard. Ducis Forojul. :
Bruniam unam, helmum unum, etc.Occurrit passim in Legib. Antiq. in Salicæ Capitulo 3. cap. 4. 12. in Lege Ripuar. tit. 36. § 11. in Capit. 2. ann. 805. Pertz. ibid. pag. 133. cap. 6. 9. 7. in Capitul. 2. ann. 811. cap. 10. Pertz. ibid. pag. 173. in Lege Longob. lib. 3. tit. 6. § 1. Carol. M. 23. ex Capitul. in Theodon. villa, ann. 805. cap. 19. Pertz. ibid. pag. 134. tit. 7. tit. 17. cap. 1. Carol. M. 17. e Capit. Francic. ann. 779. cap. 20. Pertz. ibid. pag. 38. in Capitul. Caroli Calvi tit. 31. Edictum Pistense ann. 864. Pertz. ibid. pag. 494. cap. 25. in Charta Caroli III. Imp. de Expedit. Romana ann. 881. Pertz. vol. Leg. 2. in Spuriis pag. 3. in alia Heccardi Comitis Augustod. apud Perardum pag. 27. in Testamento Ranimiri Regis Aragonum æræ 1099. etc. Vide Brunus et Brugna.
Bronia. Tabul. Casauriense :
Cum cæteris meis debitalibus et caballis, et Bronie, et cætera arma, quæ ego habui.Bron Britannis est Mamma, pectus, unde fortassis Bronia vel Brunea, quod pectus tegat.
Byrne et Byrnan, Eadem notione, in Legibus Athelstani Regis Anglo-Saxonicis
cap. 26. et Kanuti cap. 69. Germanis
olim Brunia, Brunje, Brüne, Brün, eodem significatu. Vide Glossar. Wachteri,
Lexic. Germ. Frischii, et Glossar. Suio-Goth. Ihrii voce Brynja, vol. 1. col.
283.
◊ Gallicis mediæ ætatis Scriptoribus, Broigne vulgo
appellatur. :
:Li Cuens le tint, qui sa force i amasse,La riche Broigne li derront et deslace.
Idem :Et mainte Broingne percier et estroer,Et maint vassal trebuchier et verser.
Alio loco :L'escu li perce, s'a la Broingne faussée.
MS. :En son dos vest une Broigne treslice.
Ubi illud Virgilii videntur expressisse :L'escu li perce, et la Broingne treslit.
MS. :Loricam consertam hamis, auroque trilicem.
:Des haubers et des Broingnes, mainte male faussée.
Vide Loccenium lib. 3. Antiq. Suecic. cap. 2. et Raynouardi Glossar. voce Bronha, vol. 1. pag. 262.Là veist-on tante Broingne saffrée.
Brunearii. Charta Ottonis M. Imp. ann. 950. pro Ecclesia Ratispon. apud Meibomium, et in
Metropoli Salisburg. tom. 1. pag. 227 :
Cum.... piscationibus, mansionariis, Barschalkis, Aureariis, Bruneariis, Cidelariis, molendinis, etc.Ubi Aurearii iidem, qui Aurarii ; Brunearii vero Bruniarum confectores videntur.