« »
 
[]« Buffaria » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 770b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BUFFARIA
BUFFARIA, Ludificatio, ab Ital. Buffare, nugari. Epist. Bened. XIII. apud Marten. tom. 7. Ampl. Collect. col 758 :
Ipse vero (Angelus Corrario) ad alia argumenta se convertens primo, deinde quorumdam oratorum suorum relatibus, conatus est suam apertam contumaciam atque Buffariam fucatis coloribus excusare.
Vide supra Bufa.
L. Henschel, 1840–1850.
Bufarius, Est mendax, quasi venenum gestans sub lingua, id est mendacium. Gemma Gemmarum. A Bufo, vide Buffo.