BURDATIO, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Burdatio » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 780c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BURDATIO

BURDATIO, Pensio nummaria, quæ a rusticis pensitabatur, prædii nomine, quod Burdam, seu Bordam vocamus, inquit Altaserra. Gregorius M. lib. 1. Ep. 42 :

Cognovimus, quod prima illatio Burdationis rusticanos nostros vehementer angustat : ita ut priusquam labores suos vænundare valeant, compellantur tributa solvere.

Infra :

Cognovimus etiam rusticos Burdationem, quam jam ab eis exactam Theodosius minime persolverat, iterum, dedisse ; ita ut in duplo exacti sint.

Rodericus da Cunha refert in Hist. Episcopor. Portensium in Lusitania 1. parte cap. 12. Galliciæ et Legionis Reges, Maurorum in Hispania Regibus, tributi vice, quotannis mittere solitos centum puellas, 50. nobili, et 50. plebeio genere natas, idque tributum Burdel appellatum. Vide Borda 5.

P. Carpentier, 1766.

◊ Epist. Abbon. abb. Floriac. tom. 10. Collect. Hist. Franc. pag. 41 :

Quid contra illa (ecclesia) dotis nomine data suis Burdationibus solvat, ibidem perpendit procuratoris diligentia.