1. CAUSIMENTUM, f. Idem quod superius Causa 2. nempe res quævis : quod si vera est conjectura, Causimentum, loco in voce Fornimentum post Furnire relato, dicendum est Res oblata Monasterio, donum.

2. CAUSIMENTUM, Protectio, tutela, defensio, cum alterius causa suscipitur. Pactum ann. 1126. inter Probat. tom. 2. Hist. Occit. col. 442 :

Ego item prædictus Bernardus Atonis vicecomes et ego Cæcilia vicecomitissa, in loco sacramenti plivimus tibi prædicto Wilhermo per nostras fides, et suscipimus te in nostro Causimento, et in nostro sacramento, ut totum, sicut superius scriptum est, tibi faciamus et attendamus sine inganno.

Occurrit rursum ibid. col. 453. Judicium ann. 1165. in Append. ad Marcam. Hispan. col. 1341 :

Dicebat etiam (Guillaume Raimundi) quod de hoc receperat eum comes in suo Causimento. Comes vero hæc se fecisse negabat. Judicavit ergo curia, quod si Guillelmus Raimundi posset hæc legitimis testibus comprobare, attendat ei comes et adimpleat prædictam convenientiam, sicut ejus testes potuerint comprobare, vel Causamentum inde accipiat, si hos testes probaverint.

Vide Cosimentum.

3. CAUSIMENTUM, Sententia, judicium, arbitrium. Testam. Bereng. Bernardi ann. 1061. ex Bibl. reg. cot. 17 :

Si autem prægnatus meæ uxoris filia fuerit, sit maritata de meo honore ad Causimentum prædictorum manumissorum meorum, si vivi fuerint.

Constit. pro abbat. S. Pauli Narbon. ann. 1127. inter Instr. tom. 6. Gall. Christ. col. 34 :

Si quis in aliquo prædictorum præceptorum peccaverit, vel transgressus fuerit, in providentia et in Causimento domini abbatis se corrigat.

COSIMENTUM, Protectio. Homagium Mariæ Vicecomitissæ Beneharnensis æræ 1208. factum Ildefonso Regi Aragon. apud Marcam. lib. 6. Hist. Beneharn. cap. 1. § 2 :

Ego recipio vos in Dei Cosimento et meo, et promitto vobis, etc.

Vide supra Causimentum 2.