CHARACTER 1, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 1 character » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 287b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CHARACTER1

1. CHARACTER, Στίγμα, Nota, stigmatis pœna. Odo Cluniac. de Vita S. Geraldi

lib. 1. cap. 20 :

Quantum vero ex æqualitate personarum conjici potest, personas illas reorum, qui se in malum destinaverant, aut damnis coercebat, aut Charactere adustionis inurebat.

Edictum Henrici Imp. ann. 1023. in Chronico Laurisham. :

Et insuper in utraque maxilla ferro ad hoc facto etiam candenti bene caraxetur et comburatur. Characterem animali infigere,

in Leg. Wisig. lib. 8. tit. 5. § 2.

Characterio, pro Character, Signum. Testamentum Bertichramni Episcopi Cenoman. :

Reliquos vero caballos tam Warannonis, quam spadas seu poledras qui inventi fuerint, et Characterio sanctæ Ecclesiæ habuerunt, totus Pontifex vel Ecclesia recipiant. Illi vero qui meum Characterio habuerunt, etc.

Characteres Magici. S. Augustinus de Tempore Serm. 163 :

Phylacteria et Characteres diabolicos nec sibi nec suis aliquando suspendant, incantatores velut ministros diaboli fugiant.

Et Serm. 215 :

Per præcantatores, per fontes, et arbores, et diabolica phylacteria, per Characteres et aruspices, et divinos, vel sortilegos, multiplicia sibi mala miseri homines conantur inferre.

Rabanus lib. 3. de Instit. Cleric. cap. 16 :

In quibusdam notis, quas Characteres vocant. Χάρτη τῶν γοητευτιϰῶν ἐπιϰλήσεων,

in Concilio Calchedon. Act. 10. Ordinationes Ludovici Regis ann. 1254. in Codice MS. Consuetud. Tolos. fol. 52 :

Judæi cessent ab usuris et blasphemiis, sortilegiis, Characteribus, etc.

Synod. Compostell. ann. 1114. can. 7 :

Characteres coram totius Ecclesiæ conventu sive publico concilio fieri jubemus, aliter factos valere inhibemus.

Vide Caragus et Brevis.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Characteratum Ferrum, Udalrico Cluniac. ferrum est in quo panis ad sacrosanctum Missæ sacrificium destinatus coquebatur. Vide Mabillonium de Liturgia Gall. pag. 184.