« 1 chariotus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 289c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CHARIOTUS1
1. CHARIOTUS, Gall. Chariot, Currus constans quatuor rotis. Legitur infra in voce
Sabuta, et in Formul. Anglicano Thomæ Madox pag. 429. ubi
Chariot accipitur pro curru, quo corpus defuncti defertur ad
humationem.