« »
 
[]« Circellio » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 337c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CIRCELLIO
CIRCELLIO, Circilio. Isidori Glossæ : Circellio, Monachus per cellas vagans. Circiliones, falsi Anachoretæ. Gloss. MSS. : Circumcelliones, vel Circilliones, per cellas vagantes. Glossar. MS. Sangerman. n. 501 : Circelliones dicuntur qui sub habitu Monachorum usquequaque vagantur, venalem circumferentes hypocrisin. S. Augustin. in Psalm. 132 :
Quid sibi vult nomen Monachorum ? quanto melius dicimus nos quid sibi vult nomen Circellionum ? sed non, inquiunt, vocantur Circelliones. Forte corrupto sono nominis eos appellamus. Dicturi sumus vobis integrum nomen ipsorum ? forte Circumcelliones vocantur, non Circelliones, etc.
Vita S. Benedicti Anian. auctore ejus discipulo inter Acta SS. Benedict. sæc. 4. part. 1. pag. 207 :
Omnesque pariter... palam virus pestiferæ mentis vomentes, Circillionem rerumque cupidum, et prædiis aliorum invasorem, suarum animarum jugiter oratorem, publica voce clamabant.
Hos ϰυϰλαρίους videtur appellare Synodica Orientalium ad Theophilum Imp. :
Ἄλλος τις τῶν ϰυϰλαρίων [] ψευδερημιτῶν, etc.
Vide Circumcelliones.
Circiliones. Papias : Circiliones, dicti quod agrestes sint, quos Scotopitas vocant, Bonosi hæresim sequentes, qui Christum filium Dei adoptivum, non proprium esse dixerunt.
© École des chartes.