« »
 
[]« Cleptes » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 366c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CLEPTES
CLEPTES. Cleptor, Fur, latro : Κλέπτης. Nonius Marcellus :
Clepere est furari, tractum a ϰλέπτω, verbo Græco, etc.
Papias : Clepere, clam rapere, furari. Cleptes, fur, Græce. Gloss. Græco-Lat. : Clepit, ϰλέπτει. Baldricus Noviom. lib. 2. cap. 4 :
Quin raperent, Cleperent, detraherent, etc.
Petrus Damiani in Vita S. Odilonis Abbatis Cluniacens. cap. 8 :
In illis partibus deprehendi Cleptes sacrilegus timuit.
Idem. lib. 5. Epist. 13 :
Cleptica fraus.
Herigerus Lobiensis de Vita S. Ursmari Abbat. :
Morosum Cleptem converterat ille ferocem.
Querimonia Berengarii Vicecomitis Narbonensis adversus Guiffredum Archiepisc. [] Narbonensem ann. 1076 :
Et unum ex eis, qui erat consanguineus meus, pependit in ligno, et occisit morte crudeli quasi Cleptem.
P. Carpentier, 1766.
Leg. Alvredi paragr. 3 :
Si quis sacris initiatus Clepserit, dimicarit, etc.
Cleps. Rabanus Maurus Poem. 29. de diabolo :
Et fontem sibi subdidit,
Quem Cleps ipse non condidit.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Cleptis. Hymnus S. Winwaloei e Chartulario Monasterii Landevenec. :
Tui precatus munere,
Nostrum reatum dilue,
Ne nostri penetret Cleptis
Callidus sinum pectoris.
Cleptor, Eadem notione. Simeon Dunelm. de Gestis Angl. et ex eo Hovedenus ann. 946 :
Dum suum dapiferum leonem e manibus pessimi Cleptoris, ne occideretur, vellet eripere.
Vide Florentium Wigorn. pag. 604. et Vitam S. Dunstani tom. 4. SS. Maii pag. 353.
Cleptim, Furtim. Utitur Thiofridus Abbas Epternacensis in Floribus epitaph. Sanctor. lib. 2. cap. 2. et Ermentarius in Translatione S. Filiberti lib. 1. num. 72. et in Præfat. lib. 2.