« »
 
[]« 2 clientulus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 373a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CLIENTULUS2
2. CLIENTULUS, Vassallus. Lib. 1. Feud. tit. 13. De alienat. feud. :
Si Clientulus voluerit partem suam feudi alienare, etc.
Inventar. Chart. reg. ann. 1482. fol. 296 :
Promiserunt.... servire regi cum centum servientibus seu Clientulis peditibus, cum certis conditionibus in instrumento contentis.... De anno 1397.
Tabular. S. Aug. Lemovic. apud Stephanot. in Antiq. Bened. Lemov. MSS. part. 1. pag. 127 :
Hoc totum factum est cum consensu Pinonis, qui fuerat Clientulus hujus terræ.
Vide Clientela 2.