CONSIGNARE 1, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 1 consignare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 516a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONSIGNARE1

1. CONSIGNARE, Asserere, confirmare, probare. Leges Aistulphi cap. 9. apud Murat. tom. 1. part. 2. pag. 91. col. 2 :

Si quis... possessionem suam per xxx. annos Consignaverit... possideat et in antea.

CONSIGNAMENTUM 2. CONSIGNARE © École des chartes.

« 2 consignare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 516a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONSIGNARE2

2. CONSIGNARE, Concedere, tradere. Gesta Aigliberti Episc. Cenoman. apud Mabillon. tom. 3. Analect. pag. 193 :

Villulas duas, quas et Petro adjutore et Chorepiscopo suo sua vice Consignare ad eandem Ecclesiam præcepit : id est Lantionem villam, quam... segregavit... et ad jam dictam Ecclesiam in adjutorium dedit... et aliam villulam de suo Episcopatu ad prædictum Monasterium S. Karileffi in adjutorium, prædicto Petro Consignante, dedit, cujus vocabulum est Savonerolas, et Villarem, pro qua re hactenus præfatæ villulæ in jus et dominationem prædicti Monasterii et jam dictæ Ecclesiæ cesserunt.

An Consignare sumitur pro Concedere, quod donationes Donatorum testiumque consignationibus firmarentur ?

P. Carpentier, 1766.

◊ Burcard. de Alex. VI. PP. pag. 13 :

Hodie Consignatæ fuerunt claves portæ viridarii,..... et aliarum portarum urbis magno marescallo regis Francorum. Consignare

vero donationes dicebant, non quod testium consignationibus firmarentur, sed quia per signa seu per Chartas ejusmodi traditiones fiebant. Vide infra Consignatio 2.

1. CONSIGNARE 3. CONSIGNARE © École des chartes.

« 3 consignare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 516a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONSIGNARE3

3. CONSIGNARE, Fronti baptizati oleo signum Crucis imprimere, seu Confirmationis Sacramentum impertiri baptizato, quod solius est Episcopi. Innocent. I. PP. Epist. 1. cap. 3 :

De Consignandis vero infantibus, manifestum est non ab alio quam Episcopo fieri licere.

Infra :

Frontem ex eodem oleo (chrismate) signare solis debetur Episcopis, etc.

Adde cap. 6. Messianus in Vita S. Cæsarii Arelat. :

Cum ad benedicendum oleum annis singulis, competentibus diebus, in baptisterio venisset, et ingrediens cocinnulam ad Consignandos infantes, etc. Consignationem pontificalem adhibere,

in Epist. 9. Gelasii I. PP. Decret. Gelas. cap. 6. :

Spiritum sanctum per impositionem manus Episcopalis in Consignatione accipere,

in Capitul. Caroli Calvi tit. 29. § 1. Synod. Pistens. ann. 862.

Concilium Romanum ann. 904. can. 6 :

Consignationes autem sacri chrismatis et olei, etc. Consignatio infantum,

apud Riculfum Suessionensem Episcopum in Constit. cap. 5. Anastasius in S. Silvestro. PP :

Et privilegium Episcopis dedit, ut baptizatum Consignarent propter hæreticam suasionem.

Hac notione usurpant Concilium Arausican. I. can. 1. Arelat. II. can. 26. Toletan. XI. can. 8. Crisconius cap. 93. Diurnus Romanus cap. 3. tit. 7. Statuta Mainardi et Joannis Cardinalium ann. 1067. apud Baron. hoc ann. n. 9. vetus inscriptio Christiana apud eumd. ann. 367. num. 5. Capitularia Attonis Episc. cap. 77. Bruno Signiensis de Vestimentis Episc. pag. 95. etc. Vide Henric. Valesium ad Eusebii Histor. Eccl. lib. 6. cap. 43. et infra Consignatio 3.

2. CONSIGNARE 4. CONSIGNARE © École des chartes.

« 4 consignare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 516b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONSIGNARE4

4. CONSIGNARE, Signo sanctæ Crucis alicui benedictionem impertiri, in Vita S. Theotonii Canonici Regul. num. 10. et apud Cyprianum in Vita S. Cæsarii Arelat. sub finem, etc.

« 5 consignare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 516b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONSIGNARE5

5. CONSIGNARE, Judici sistere. Correct. stat. Cadubrii cap. 113 :

Addatur statuto de malefactoribus per homines villarum capiendis, quod quotienscumque contigerit aliquos bannitos pro casibus capitalibus venire in districtum Cadubrii, in centenaria, villas et regulas, in quibus commissum fuerit delictum, vel alibi, et prædicta centenaria, regulæ et villæ non Consignaverint toto posse suo illos seu illum malefactorem spectabili domino vicario et consulibus, etc.

Vide Consignatio 1.

« 6 consignare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 516b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONSIGNARE6

6. CONSIGNARE, Consignum Facere, Recensere, lustrare, Gall. Passer en revue. Electio Amalrici primog. Aymer. vicecom. et dom. Narb. in capitan. Tusciæ ann. 1290 :

Dominus Amalricus ipsa die vel sequenti, acceptato officio dictæ capitaniæ, facere teneatur...... monstram et Consignum suorum equorum, et suorum militum ;...... alios vero,...... tam de conredo quam domicellos, conducere et Consignare teneatur.

Quod in ejusmodi inspectionibus militum notæ seu signa accurate describerentur, illos Consignari dicebant.